Τυπικόν της 21ης Ὄκτωβρίου 2012 Κυριακή ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ

Κυριακή: ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἱλαρίωνος τοῦ Μεγάλου καί  τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Χριστοδούλου τοῦ Θαυματουργοῦ  τοῦ ἐν Πάτμῳ.  Θεοδότης καί Σωκράτους Μαρτύρων καί  Ἰωάννου Νεομάρτυρος ἐκ Γουβῶν Μονεμβασίας.  Φιλοθέου Ὁσίου.

Ἦχος γ΄ – Ἑωθινόν Θ΄. Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ Ἀπολυτίκιον: «Ἀπόστολοι, Μάρτυρες...». Κοντάκιον: «Ὡς ἀπαρχάς τῆς φύσεως...». Ἀπόλυσις: Μικρά. ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ Προοιμιακός – Ψαλτήριον. Εἰς τό·«Κύριε, ἐκέκραξα...». Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Τῷ σῷ Σταυρῷ...  – Πεφώτισται τά σύμπαντα... – Δοξάζω τοῦ Πατρός...».  2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Τόν Σταυρόν σου τόν τίμιον...  – Ὑμνοῦμεν τόν Σωτῆρα... – Τοῖς ἐν ᾅδῃ καταβάς...»καί  3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ὁ­σίου· «Ὁ ἱλαρός τήν ψυχήν...  –Ταῖς φωτοβόλοις ἀκτῖσι... – Δι᾿ ἐγκρατείας τοῦ σώματος...»  εἰς 4, τό πρῶτον δίς. Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ὁσίου· «Ἐκ νεότητός σου φέρων...». Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Πῶς μή θαυμάσωμεν...». Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας. Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ὁ τῷ πάθει σου, Χριστέ...»καί τά κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου·  «Ἡ ζωοδόχος σου ἔγερσις...– Θεός ὑπάρχων ἀναλλοίωτος... – Ἵνα τό γένος ἡμῶν...». Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Ὁσίου· «Πνεύματος  Ἁγίου πλήρης...». Καί νῦν: Τό Θεοτοκίον αὐτῶν· «Ἀσπόρως ἐκ θείου Πνεύματος...». Τρισάγιον. Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον·«Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...».  2.– Δόξα, τοῦ Ὁσίου· «Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς...» καί  3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ δι’ ἡμᾶς γεννηθείς...». Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...». Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών·  «Ἀκατάληπτε μόνη κυριαρχία...», τά Τριαδικά·  «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἡ Ὑπακοή τοῦ ἦχου·  «Ἐκπλήττων τῇ ὁράσει...». ΟΡΘΡΟΣ Ἑξάψαλμος. Εἰς τό· «Θεός Κύριος...». Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ. Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ Στιχολογίας μετά Θεοτοκίου  εἰς τό Καί νῦν·«Σέ τήν μεσιτεύσασαν...» (πρβλ. ὑποσημ. 14) καί τῆς  β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτῶν. Τά Εὐλογητάρια – ἡ Ὑπακοή – οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον  τοῦ ἤχου. Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ὁ τά ὕδατα πάλαι νεύματι θείῳ...»,  μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Τοῦ Ὁ­σίου· «Τόν φωσφόρον καί φωτοειδῆ...». Ἀπό γ΄ ᾨδῆς· Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Ὁσίου· «Ἀντωνίου τοῦ θείου ἐζηλωκώς...»,  μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτοῦ· «Τήν οὐράνιον πύλην καί κιβωτόν...». Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς· Κοντάκιον – Οἶκος: Τά Ἀναστάσιμα. Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας. Καταβασίαι: «Ἀνοίξω τό στόμα μου...». Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τό Θ΄ Ἑωθινόν· «Οὔσης ὀψίας...», κτλ. Ἡ Τιμιωτέρα. Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ἅπας γηγενής...». «Ἅγιος Κύριος...». Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Θ΄ Ἀναστάσιμον·  --«Συγκεκλεισμένων Δέσποτα...».  2.– Τοῦ Ὁσίου·«Τὸ ἱλαρόν σου Πάτερ...» καί  3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τόν Ποιητήν τῶν αἰώνων...». Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· --«Δεῦτε πάντα τά ἔθνη.. .– Διηγήσαντο πάντα τά θαυμάσια...  – Χαρᾶς τά πάντα πεπλήρωται... – Ἐν τῷ φωτί σου, Δέσποτα...»καί  2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ὁσίου·  «Ὅλος ἀνακείμενος...  – Αἴγλην τήν τρισήλιον...  – Βίου τήν τερπνότητα...» εἰς 4, τό πρῶτον δίς, μετά στίχων  εἰς τά δύο τελευταῖα:  α΄.– «Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ Ὁσίου αὐτοῦ». β΄. – «Μακάριος ἀνήρ ὁ φοβούμενος τόν Κύριον· ἐν ταῖς  ἐντολαῖς αὐτοῦ θελήσει σφόδρα». Δόξα: Τό Θ΄ Ἑωθινόν· «Ὡς ἐπ’ ἐσχάτων τῶν χρόνων...». Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...». Δοξολογία: Μεγάλη. «Σήμερον σωτηρία...». ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...». Εἴσοδος. Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...». Μετά τήν Εἴσοδον. Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον·«Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...».  2.– Τοῦ Ὁσίου·«Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς...» καί   3.– Τοῦ Ναοῦ. Κοντάκιον: «Προστασία...». Τρισάγιον. Ἀπόστολος: Κυριακῆς κ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν·  «Γνωρίζω ὑμῖν τό εὐαγγέλιον...»(Γαλ. α΄ 11-19). Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ς΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ·  «Ἐλθόντι τῷ Ἰησοῦ εἰς τήν χώραν...»(Λουκ. η΄ 27-39). Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...». Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...». «Εἴδομεν τό φῶς...», κτλ. Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.