Πώς μπορείς να παλαβώσεις, Γέροντα, από την αγάπη του Θεού;

Η θεία 

τρέλλα
- Πώς

 μπορείς 

να παλαβώσεις,

 Γέροντα, από

 την αγάπη 

του Θεού;

Να 

συναναστρέφεσαι

 με …παλαβούς,

 για να σου μεταδώσουν 

τη τρέλλα τους την πνευματική! Θα εύχομαι να σε δω …θεότρελλη! 

Αμήν. 

Έχω κι εγώ μια μικρή πείρα από την πνευματική τρέλλα, η οποία 

προέρχεται από το θείο έρωτα. Φθά­νει τότε ο άνθρωπος στη θεία

 αφηρημάδα και δεν θέλει να σκέφτεται τίποτε εκτός από το Θεό, 

τα θεία, τα πνευματικά, τα ουράνια. Ερωτευμένος πια θεϊκά, καίγεται 

εσωτερικά, γλυκά, και ξεσπάει εξωτερικά, παλαβά, μέσα στο θείο 

χώρο της σεμνότητος, δοξολογώντας σαν Άγγελος μέρα-νύχτα το

 Θεό και Πλάστη του.

- Είναι έκστασις αυτό, Γέροντα; 

Ναι, είναι εκτός εαυτού τότε ο άνθρωπος, με την καλή έννοια. 

Αυτό είναι… «εκστηθί φρίττων ουρανέ». 

Η θεία τρέλλα βγάζει τον άνθρωπο έξω από την έλξη της γης· 

τον ανεβάζει στο θρόνο του Θεού, και νιώθει πια ο άνθρωπος 

τον εαυτό του σαν το σκυλάκι στα πόδια του αφεντικού του και 

του γλείφει τα πόδια με χαρά και ευλάβεια. 



(Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, «Λόγοι. Ε΄», σ. 205-207 –απόσπασμα- .

 Εκδ. Ι. Ησυχαστηρίου Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος,

 Σουρωτή Θεσ/νίκης)

πηγή